zaterdag 5 februari 2022

geschreven door Ine van den Broek-van Hilst

HET PIRAMIDEBOEK
Als project van deze maand besloten we het piramideboek te maken via de beschrijving van ons ex-bbc-lid Bert Nieuwman, gepubliceerd in Handboekbinden nr. 4 / jrg. 14 / 2021.
Annemiek, Corrie, Fem, Coby en ik hebben een poging gewaagd om dit boek te maken, een boek dat in eerste instantie ingewikkeld leek, maar al doende gemakkelijk bleek te maken.

Corrie heeft wit en zwart papier gebruikt heeft, volgens de verkoper van 130 grams. Maar zelf denkt zij dat het maar 100 grams was. Per katern zijn 3 blaadjes gevouwen omdat de katernen anders wel erg dun werden.
De buitenkant bekleedde zij met rood linnen, de binnenkant met zwart/wit papier.
De katernen zijn in de band genaaid met een zwart/wit bandje.
Ze heeft alles gedaan zoals beschreven door Bert.
Corrie fotgrafeerde het piramideboek op een paal en zo deed het haar denken aan verkeersborden!


   
Piramideboek van Corrie.

Annemiek gebruikte als materiaal voor de band 2mm dik grijsbord en vegan leather, dat ze kocht bij Pipoos. Omdat ik me afvroeg of vegan leather hetzelfde is als Kraft Tex ben ik op internet gaan zoeken. Echt een antwoord heb ik niet gevonden, maar het lijkt me wel als ik de specificaties van de beide soorten lees.
Verder verwerkte Annemiek voor de katernen Canson papier, 160 grams en naaide ze met linnen garen en linnen band, een soort pakjeslint bestaande uit linnen draden.
Annemiek vertelt dat ze met het vegan leather wilde werken om de indruk te wekken dat het omslag uit leer zou bestaan.
Voor de werkwijze sneed ze eerst de vormen van grijsbord: 1 vierkant van 15 x 15 cm en 2 driehoeken. Met die stukken als maat heeft ze het vegan leather uitgesneden, met rondom 1 cm naad. Het vegan leather naaide ze, met daartussen het bord, met een zadelsteek op elkaar.
Vervolgens maakte ze de gaten in de driehoekige zijplatten en naaide de al gesneden katernen er met smal linnen band in, beginnend met de kleinste om dan de twee uiteinden van het band in het grootste katern netjes weg te kunnen werken.
Aan de top creëerde ze een sluiting van vegan leather, waarbij een bandje door een vormpje wordt gehaald.
De katernen sloeg ze bij het sluiten niet katern om katern dicht, maar om het halve katern zodat het effect naar buiten verfijnder is.
En achteraf bedacht ze dat ze eigenlijk aan beide kanten evenveel katernen had moeten naaien, in plaats van 13 en 14 katernen uit de beschrijving. Omdat je er nogal werk aan hebt om het boekje na openen weer netjes te sluiten, vindt ze het geen handig boekje.


Piramideboek van Annemiek.

Interessante links die verwijzen naar vegan leather zijn o.a.:

https://nl.search.yahoo.com/search?fr=mcafee&type=E210NL91082G0&p=VEGAN+LEATHER+By+Michael+Ofei%2C+Published+October+6%2C+2019

https://www.ihobby.nl/blog/alles-over-faux-leather-paper-leerpapier-vegan-papier-n46

https://www.stylight.be/Magazine/Fashion/Vegan-Leer-Wat-Dat-Precies de

Coby had net genoeg blauw elefantenhaut om er de piramide mee te bekleden. De binnenbodem beplakte zij daarom met een kleurig sierpapier. Als eyelets gebruikte ze een miniformaat ringetje en dat leverde een heel gepriegel op om die rondjes geplaatst te krijgen. Als je goed kijkt zie je een systeem in het kleurgebruik van de ringetjes!
Om de katernen wat meer volume te geven vouwde zij ook 3 velletjes papier in elkaar. Voor de ene kant 2 wit en 1 geel, voor de andere kant 2 wit en 1 oranje.

 


Piramideboek van Coby.
.   

Fem stak voor de katernen 4 vel 120 gr. papier in elkaar. De band bekleedde zij zowel binnen als buiten met linnen met een bredere kneepruimte dan Bert in de beschrijving gaf. Met ponstang knipte zij de gaatjes en bevestigde ook met die tang de nestels.
Voor het naaiwerk nam zij DMC koord en maakte de topsluiting van elastiek.

   
Piramideboek van Fem.
 

Ik heb de basis eerst met kraftpapier in elkaar gezet en daarna half om half bekleed in zwart en wit linnen. Als kneepruimte had ik de dikte van het gebruikte bord aangehouden, maar door én het kraft én het linnen trok de kneep erg in elkaar en was het moeilijk de zijkanten omhoog te vouwen. Met enig forceren lukte het, maar daardoor kwamen er wat barstjes in de kneep van het witte linnen. Bestrijken met witte verf maakte alles onzichtbaar!

Basis van het piramideboek.
De gaatjes en eyelets bracht ik aan met de crop-a-dile. Op de zijkant van deze tang kun je de afstand van de gaatjes tot de buiten-rand instellen en zo kun je achter elkaar de gaatjes knippen. Daarna druk je met de kop van de tang de eyelets door de gaatjes vast.
crop-a-dile.   Bakers twine van Craft Sensations.

De zwarte katernen van fotokarton naaide ik met Bakers twine van Craft Sensations, gekocht bij de Action. Maar tijdens het naaien had de gouden draad de neiging af te stropen, dus moest er met veel beleid gewerkt worden. Voor het naaien van de witte katernen van tekenpapier gebruikte ik een katoenen draad. Het boek is te sluiten met een goudkleurig lint, dat via een eyelet door de top van beide driehoeken bevestigd is.
 
Piramideboek van Ine.

ALLERLEI BOEKBINDRESULTATEN VAN DE AFGELOPEN WEKEN

1. Terugblik op het ontstaan van een zeer bijzonder boek.

Het voltooien van het gelliprint-haiku-tekeningen-boek van Jopie was een proces van enkele jaren. In augustus 2020 liet ze ons haar eerste tekeningen zien en vertelde ze wat ze van plan was: een boekje maken van katernen van aquarelpapier waarop ze eigen werk creëerde. Het eerste katern was klaar met zentangle-figuren, gebaseerd op Ricks ‘Paradox’. Rick Roberts is samen met zijn vrouw Maria Thomas de grondlegger van de Zentangle-methode. Samen hebben zij heel veel patronen ontworpen en een naam gegeven.
Het 2e katern werd gevuld met 10 bij 10 cm tekeningen van bloemen, die met veel geduld en precisie tot stand kwamen met een Stabilo 0,4 mm tekenpen, niet volgens een bepaald schema, alleen vanuit een idee.
Het vierkant op het vierde blad in het katern vulde ze al tekenend met vele stralende zonnebloemen.
 

In augustus 2021 heeft Jopie tijdens de laatste weken enthousiast uienbollen aan het papier toevertrouwd. Maar ook is ze inmiddels begonnen met het verder uitwerken van haar idee om de pagina’s van de katernen te gelliprinten, waar de tekeningen in geïntegreerd worden, en daarna ook nog als collages met stempelwerk, stukjes vloeipapier en servetdelen verder te bewerken.
Als de prints vervolgens droog zijn, beschrijft ze die met haiku’s van een plaatsgenoot die helaas op 31-jarige leeftijd is overleden aan jeugdreuma. Vandaag kan ze ons het uiteindelijke resultaat laten zien: katernen gebonden in Zaansch Bord met een valse Belgische binding (zoals Jopie het noemde). Op het voorplat schilderde zij met acrylic painters een prachtige decoratie.
Dat de Belgische binding ‘vals’ is, komt omdat de rug niet los verbonden is tussen de platten, maar één geheel vormt met de band. Zo kon elk katern met een bijpassende draad aan de band gehecht worden.
Heel bijzonder is bovendien dat er van dit originele boek cadeau-exemplaren gedrukt zijn.
Een boek om trots op te zijn.

 
Het originele bijzondere boek van Jopie.


Het gedrukte boek.

2. Midori
Fem herlas in het tijdschrift Handboekbinden, jaargang 14, nummer 3, 2021 het artikel ‘Midori journal, een reisdagboek', waarin Karin Cox het maakproces van een midori beschrijft. Ze had nog een bewerkt stuk meubelleer liggen, ooit met vloeipapier en draadjessierpapier beplakt. Dat stuk was uitermate geschikt om er nu een midori van te maken.
Ze naaide er 1 katern in met daaromheen een pocketkatern, zoals door Karin aangegeven.
Een elastiek sluit het boek.
    
Midori gemaakt door Fem.

3. Initiaal-boekje

Als afscheidscadeautje voor haar kapster, die in de zorg gaat werken, maakte Fem nog een bandzettertje met op het voorplat een uitgesneden initiaal van kapster Tessa. Een lettertype dat zij graag gebruikt voor initiaalboekjes omdat het prima vormen heeft om uit te snijden en te bekleden.
De buitenste bladen van het boekblokje heeft ze als schutbladen gebruikt.


Initiaalboekje, creatie van Fem.

4. Palmleaf
In samenwerking met haar schoonzus, een keramiste, ontwierp Coby een paar palmleafboekjes. Haar schoonzus experimenteerde met een nieuw soort glazuur op kleine stukjes gebakken klei en daarmee kon Coby de platten voor de palmleaf gebruiken. De strook vouwde ze van geschept papier van de Middelste Molen aan de Loenense Molenbeek.
   
Palmleaf-boekjes gebonden door Coby in samenwerking met haar schoonzus.

5. Vlinderbinding
Met twee Zaanse dames ga ik de verschillende bindwijzen uitvoeren die allemaal een vlakliggend boek als resultaat hebben.
We zijn begonnen met de vlinderbinding die Peter Baumgartner zeer duidelijk demonstreert in zijn video op www.papierdesign.de
Vervolgens staan de quarter joint, de meegenaaide platten en de springrug op het programma.
   
De vlinderbinding
Het vlinderboek is een gelijk-af-boek met meegenaaide platten, die na het naaien van het boekblok op elkaar gelijmd worden.
Het naaisel wordt gedaan met 4 naalden, of meer, afhankelijk van de maat van het boek. Het naaien geeft de mogelijkheid tot variatie in kleur van het garen. Om de naam van deze binding eer aan te doen, hebben we de platten van regenboogkarton met de Gemini machine embossed met een vlinder-folder. Op de titelpagina hebben we, ook met de Gemini-machine, een uitgesneden vlinder geplakt om de naam van deze binding eer aan te doen!

Het openliggende vlinderbinding-boek.

6.Tunnelbinding
Vervolgens bogen we ons nog eens over de tunnelbinding die Baumgartner eveneens zeer duidelijk als video op zijn site heeft gezet.
    
Tunnelbindingen à la Pater Baumgartner.

Opengeslagen tunnelbindingen.

Vervolgens kwamen we op het idee deze binding met een passe-partout op het voorplat te maken en het rugdeel door te laten lopen tot het bovenste bord en geen sierstrookje aan te brengen.
We besloten met dit idee te gaan experimenteren. Verrassend was het eindresultaat in een totaal andere benadering!
Methode 1:
Het passe-partout werd helemaal bekleed tot de rugkant. Het onderbord kreeg alleen een inslag aan de kop. De inslagen van het passe-partout werden aan staart, voor-en rugkant om het onderbord ingeslagen en vast gelijmd. Aan de kop uiteraard alleen om het passe-partout. Voordeel van deze werkwijze is dat het passe-partout niet met een randje op het onderbord geplakt hoeft te worden. Bovendien is de insteekruimte van het passe-partout ruimer.
   
Passe-partout geheel bekleed tot rugrand en inslag om kop. Inslagen van staart, voor- en rugkant om onderbord.

Methode 2:
Het onderbord werd in zijn geheel bekleed. Van staart- en kop werden de inslagen van het onderbord tot net voorbij de de plek waar het passe-partout komt afgesneden, om dubbele inslagen van zowel onderbord als passepartout te vermijden. Van het passe-partout werd de kop- en ruginslag naar de binnenkant van het passe-partout gelijmd, evenals de inslagen van de binnenruimte van het passe-partout. Staart- en voorkant- inslagen werden later om onderbord naar binnen gelijmd.
De insteekruimte van het passe-partout is smaller via deze methode. Nadeel is ook dat langs de kop en staart een klein stukje een dubbel inslag heeft, dus een kleine verdikking.
Onze voorkeur ging uit naar methode 1.
   

Onderbord geheel bekleed en passe-partout op onderbord met randje aan linker kant vastgeplakt.

 
Vergelijking in eindresultaat: links volgens methode 1, rechts volgens methode 2.
Het losse rugdeel komt er dan natuurlijk nog over de bandjes heen.

 
Tunnelbinding met passe-partout volgens eerste methode
met variatie door op onderbord langs rug nog een randje linnen te plakken in kleur van de passe-partout bekleding.

 7. Springrug
In februari jl. opende het respijthotel in Wijde Wormer, een uniek project in Nederland om de zorg van mantelzorgers tijdelijk over te nemen en de 'gasten' een prettig en professioneel verzorgd verblijf te geven. www.buitenhuiswijdewormer.nl
Voor dit respijthotel heb ik een gastenboek gebonden en de springrug-binding leek me uitermate geschikt daarvoor, zodat de gasten, na hun verblijf daar, in een vlakliggend boek hun beleving zouden kunnen schrijven.
Omdat het 'hotel' midden tussen de landerijen ligt, heb ik voor de bekleding groen boekbinderslinnen gekozen, en voor de schutbladen handgeschept papier met bloem-en blaadjesresten erin. Omdat er in het respijthotel veel goudkleurige attributen en decoraties zijn, heb ik de titel ook met goudfolie gedrukt.